De eerste dag naar de Harz

We zijn natuurlijk erg op tijd wakker, de dag van ons vertrek naar de Harz.

Normaal begint mijn dag met een wandeling met Moonlight maar ja, die is ook op vakantie. Hij vond het deze keer niet zo leuk bij aankomst bij de kennel. Maar toen ik gisteravond even belde met Leon, de eigenaar bleek Moonlight al een speelkameraadje te hebben Chris, een herdershond heerlijk aan het rennen op het veld, gelukkig maar voelt meteen een stuk beter nu hij het toch naar zijn zin heeft.

Het eerste stuk, 135 km gaat over de snelweg, we kennen die allemaal wel dus daar valt niets interessants over te vertellen behalve dat we bij een klein tankstation heerlijke koffie hebben gedronken.

Toen we een tijdje binnendoor aan het rijden waren werden we ineens verrast door een buizerd die eventjes vlak boven Richards hoofd met ons een stukje meevloog. We beginnen de vakantie goed met een lunch bij de Biker,s Inn in Am Mohnsee, Bratwurst mit Brotchen, hoe Duits wil je het hebben. 

En wat nu volgt is wat wij samen het leukste vinden: S-bochten, haarspeldbochten gewone lekker lange bochten, heerlijk. Wat is het hier mooi, golvend landschap, groen, mooie kleine dorpjes heeeeeeerlijk.

Als we ergens iets willen gaan drinken kunnen we, what else is new?, natuurlijk niets vinden dat open is op maandagmiddag. Wel al even kort gestopt maar mijn manneke moet nu echt voor mij een stop gaan maken want ik moet toch echt mijn been effe laten rusten. Het wordt dus onder een boom, op een bankje op een parkeerplaats.

Dan komen toch de tranen los die me al even dwars zitten. Ik zit toch maar weer  achter op de motor met  mijn manneke, ik flik het toch maar na alle ellende. Mijn been doet zeer, in mijn lies  voel ik het trekken maar ik ben er nog en we rijden, nu is het goed. Applaus voor mijn geweldige professor die mij toch maar weer "heel" heeft gemaakt.

Bij aankomst in het pension  Der Tourstop krijgen we een geweldig hartelijk ontvangst van onze gastvrouw en gastheer. Het eerste wijntje en biertje smaken heerlijk.

Doordat onze gastheer herstellende is van corona kunnen niet alle gasten iedere avond hier eten dus gaan wij, de gasten op toerbeurt een a vond in het Schnitzelparadijs, 800 meter verderop. Schnitzel vanaf 3 ons, Richard vind het heerlijk. Daarna wandelen we met onze paraplu in de hand terug naar het pension waar ik onder het genot van een wijntje buiten op het terras dit verhaaltje schrijf en Richard gezellig met onze gastvrouw buurt. Morgen gaan we in alle rust een beetje bijtijds ontbijten en dan een route rijden die Richard thuis heeft gemaakt.

Slaap lekker allemaal en morgen horen jullie meer over het rijden in de "Harz.